Ayrıldık işte
Bitti
Yağmurlar içiyorum
Ben de dipdiri bir enkaz yığını kaldı
Gözüm gibi baktığım
Saçsam dağılacak dört bir tarafa zaman bana lazım
Ya ben çok fazlaydım ya da bütün eksik yanlar sen de
Yine de iyiydik aşkta
Sonunu bir türlü getiremediğin cümleleri ben tamamlıyordum
Kapanmıyordu dudakların parantezler açıyordun içi boş
Değişmişti son zamanlarda
Anlamıştım besbelliydi gideceği dünden
Razıydım aslında ama biraz daha sevilmek açtım
Yasadışı eylemlere kalkışıyordu sözde benden bi haber
O bay çok bilmiş!
Anlıyordum her bir cinayet mahallinden dönerken buz gibi
Isıtmıyordu sözleri
Tadım kaçmıştı bir kere
Daha bir üşüyordum sokulurken göğsüne ölebilirdim havasızlıktan
Saatlerce onu izliyordum sırtında binlerce ucuz parfüm kokuları
Görmüyordu o
Bilmiyordu o bütün iyi niyetlerimi bir bir suistimal ettiğinde anladım
Karışmıyordum kalabalığa çünkü yalnız yürümek koyuyor insana
Çıkmıyordum solumuyordum bembeyaz bir hava
Güneşi görmüyordum üşüyordum
Yalnızlığıma şarkılar çaldım
Şiirler okudum
Artık çayımda yoktu
Uyandığımda hala ucuz parfüm kokularının sinmiş kokusu
Gitti kokusu bana kaldı
Soluyorum soludukça milyon defa ölüyorum ben
Perdelerim karardı açmaz oldum
Sevişmiyorduk
Öpüşmüyorduk sadece derin hülyalarda buluşuyorduk
Öylesi çok daha iyiydi dün gibi dünlerimiz bugünlerden çok çok daha
Çünkü o yoktu kaçamak bir aşk oyunu oynuyorduk
Sen kaç ben kovalarım
Alıştırmadım kafasında binlerce soru işaretleri bıraktırmayı
Gitmeliydim
Saklanmalıydım
Bir gecede ben bu kapıyı geç bir saatte çalmalıydım
Tükürmeliydim soğuk yatağa
İyiydim ben oysa ardımdan kapkara kuyular kazılıyordu düştüm
Acılar saklanmıyor
Acıları kapatmaya yetmiyor sür tak takıştır oyalamaca
Aynalarda iyi birer yalancı
Kendimi kandırıyordum
Mavi boncuklar
Kırmızı rujlar
Rengarenk tokalar oyalanıyordum
Çalan ben oynayan ben
Baktığı bendim oysa gördükleri benden uzakta onlar
Hiç bu kadar yüksek sesle konuşmamıştık
Anlamıştım
O an çıkıp vurup kapıyı gitmeliydim
Bendim gitmesi gereken
Yapamadım kendime defalarca yenildim ben bana ezildim
Aşkın acemisi
Hayatın acemisi ben aşka yabancı o da sen
Ben büyüttüm seni
Anlatmadın bana onları anlardım olgundum dinlerdim ben seni
Sineye çekebilirdim yapabilirdim avunurdum başucumda sen yatağımda sen
Yorganımda sen
Üşümezdim çünkü bilirdim yanımda ol yakınımda ol gitme
Sen gitmişsin
Ben kalmışım
Yakmalı bütün bir evi ateşlere vermeli silmeli seni atmalı külleri
Galiba gitmeli
Yapraklarım dökülüyor son iki yaprak düştü düşecek
Umutlar bitti
Gemi su aldı sallandı ve battı giden sen kalan ben...! ! !
(16.12.2012)
Dilek MertKayıt Tarihi : 3.1.2013 03:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Mert](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/03/sen-ve-ben-720.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!