Sen ve Ben Şiiri - Talat Özgen

Gecelerime nefes oldun
Gündüzlerime bir güneş
Yalnızlığımı atıyorum üzerimden
Yavaş yavaş,yavaş yavaş

Kaderin çilvesi bu
Ağlar iken güldürmek
Kaybetmişliğin mucizesi
Gider iken gider ayak

Gönlüme bir lütuf
Sanki gök yüzünden inmiş
Melekler çağırıyorlar
Yapmak için bir değil bin cümbüş

Ağlamanın şansı yok
Yürekler bir olunca
Tüm zincirlere inat
Doğacak yarınlar da

Sen ve ben
Ben ve sen
Görülecek belki bir hesabımız var
Göçmeden şu dünyadan...

(Berlin,18.07.2012)