Sen ve Ben
Birinci tekil şahıslarız
Anlatmak istediklerim çokcaydı
Kelimeleri zımparaladım
Eksik kaldılar
İfadesiz kaldılar
Ve vazgeçtim onları sana sunmaktan
İster istemez yeniden doğdular
Dilimin ucunda biriktirdim
Her şeyi dökemeye hazırdım
Hazırdım karşına çıkmaya
Tüm düğümleri çözmeye
Vaktini çalmaya geldim
Seni bulamadım
Olman gereken yerde yoktun
Vazgeçtim kelimelerden
Sen olmayınca anlamı yoktu
Aşk imkansızlaştıkça
Yolum uzayacaktı
Bir sonu olmalı bunun
Bir sonu vardır elbet dedim
Yürüdükçe yürüdüm
Her sokağa aşık oldum
Çıkabilirdin birinden,
Ani bir ihtimaldi bu
O yüzdendir;
Dar sokakları,
Kalabalık sokakları,
Ve karanlık boş sokakları,
Hepsini sevdim...
Kendi gölgemde gördüm seni
Hayalime düşsen de imkansız değildin
Tadını aldığım her meyve gibi
Biraz benim olmuştun
Anlamak anlamsızlaşmalıydı
İstemiyorum duymayı
Kendime gelmek üzereyim
Ve anlamak üzereyim gelmeyeceğini
Ve ne acıdır ki
Biz
Birinci çoğul şahıslarız
Ve
Zamanımız çoktan mişli geçmiş..
Kayıt Tarihi : 14.6.2012 01:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Beyza Suskun](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/14/sen-ve-ben-696.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!