Sen Ve Ben Şiiri - Salih Akçakoyun

Sen incitilmeyecek bir çiçek kadar güzelsin,
Sen mis kokan kırmızı bir güle benzersin,
Bu dünya da beni çok sevdiğini söyler misin?
Söylersen hayat yolunda yürürüz sen ve ben.

Dünyamı aydınlatan güneş seninle doğsun,
Gönlümde açan sevgi çiçeği sen gidince solsun,
Adını anmayan şu dilim kökünden kopsun,
Sevseydin bir yastığa baş koyardık sen ve ben,

Evet deseydin bana mutlu olurduk sen ve ben,
Evet deseydin bana herkesi çatlatırdık sen ve ben,
Evet deseydin gözlerimizin içine bakardık sen ve ben,
Ama ne yazık ki hayır dedin bana, ayrıyız sen ve ben.

Sevdiğim sen gidince tık tık diye kapımı çalar oldu ölüm,
Sevdiğim sen gelince pişmiş kelle gibi güler oldu şu yüzüm,
Sevdiğim sen bana hayır değince ağlar oldu şu iki gözüm,
Gel yeni bir aşk doğsun bu hayatta adı sen ve ben olsun.

Âşık Salih bu şiirinde yine sevgisini doladı diline,
Âşık Salih ölmeye bile razıydı sevdiğinin yerine,
Âşık Salih güzel sözler söylemeyi severdi sevdiğine,
Duy işte seni nasıl sevdiğimi mutlu olalım sen ve ben.