Sen ve Ben… Şiiri - Murat Tali

Ey Sevgili
Yansımam olmalısın hayatta.
kalbimin ve gözlerimindeki ışığın yansıması.
en çokta kalbimin yansıması olmalısın.
yüreğin yüreğime aynalık etmeli
ve yüreğim yüreğini göstermeli gözlerimde.
aşk dediğimde
ilk sen görünmelisin ve yakmalısın günümü,
nefes dediğimde
ilk sen dolmalısın ciğerlerime.
yani sevgili,
düşlerim seninle dolmalı
gerçeğin ile yanımda olana kadar.
sabahın ayazını gülüşün ısıtmalı mesela,
doğmamış güne
dudaklarından dökülen sözcükler doğmalı
güneş misali,

kalbim
seni görünce
ritimlerini şaşırmalı,
öyle çarpmalı ki
yerinden çıkacakmış gibi olmalı her an.

dokunuşların dingileştirmeli,
sana hasret yanlarımı.
kocaman bir denize atmalıyım kendimi,
bilmeliyim ki
beni tutacak sen varsın orada.

kirpiklerine tutunacağımı düşleyerek
bir uçuruma salıvermeliyim
kendimi
ellerim değmeli gözlerine
ışığım ile sana eşlik etmeliyim..
sende bulduğum kendime.

kulaklarım seni duymalı,
en uzun sonatını söylercesine dile gelen gülüşünde.

beyaz bembeyaz bir kısrak gibi dokunmalısın tenime,
alıp götürmelisin en uzak ülkelere doludizgin.
kumsallarında ateş yanan şehirlerden geçmeliyiz
ve gülüşündeki ışık o ateşten bezemeli mutluluk anlarını.

yakamoz olmalısın kimi zaman
ben ay sen denizden ışıldayan ışığım
sonra
sen ay olmalısın
ben deniz olup yansıtmalıyım seni.
aşk hedefsiz bir ok gibi saplanmalı tenimize
ölümlerimiz bile doğum tadında olmalı
kutlamalar ile karşılamalıyız onu
ve yolcu etmeliyiz eski benliğimizi.

çocuklar olmalı
yaşama sarılır gibi düşlerimize sarılan
bizim aynamız olmalı dile getirdikleri her bir sevgi sözcüğü ile.

kısacası Sevgili
bu hayat SEN olmalı BEN olmalı artık
sen ve ben…