Sen ve Ben Şiiri - Selin Melek Aktan

Sen
Azgın denizlerde yüzmeyi seversin
Bense hep güneşli günlerin
Sakin kumlarını özlerim
Hiç bitmez med cezirlerimiz
Kutuplara ateş düşer
Ateşlere buz sessizliği
Kan kaybederim fırtınalarda
Mahşerin atlıları tırmanırken dalgalara
Pişmanlığın ilmeği takılır boynuma
Sen karanlıklar ülkesine geçtiğinde
Gökyüzünden şimşekler yağar gözlerime
Topal bir yengeç gibi vururum kıyıya
Biraz şaşkın,
Az biraz üzgün
Çokça korku doludur yüreğim
Kızgınlığın kızıl bumerangında
Perde perde yırtılır bu yürek
Yemin ederim kendi kendime
Bir daha asla diye
Öylece kalakalırım kendi sahilimde
Kumsal balığı bedenimin
Pulları dökülür
Ölü karınca misali
Sonra sen çıkagelirsin yine
Bilirim üzgün olduğunu
Görürüm
Saçlarıma yıldızlar takmak istediğini
Ama senin aşk hikayelerinde
Anlaşılamamış bir ünlem işaretidir
Mutluluk alıp vermeler
Puanlıdır duyguların
Beyaz üstü siyah
Siyah altı beyaz
Yüzgeçlerindeki pişmanlık tozlarını
Öfkeyle silkelersin yine üzerime
Sağanak yağmurlar gibidir sevmelerin
Herşey alaca bulaca rüzgarlıdır sende
Ayla güneş,
Gece ile gündüz gibiyiz

Cennete teğet geçmişiz
Kavuşma noktalarında
Birleşmeyi aşk sanan
Aptal çocuklardan başka birşey değiliz biz.