Sen ve Ben Şiiri - Nesrin Yıldırım

Sen ve ben...bir 've' bağlacıyla yanyana yazılmaktı....
Anlam ve görev bakımından birbirine benzerdik...Bir 've' düşmüştü aramıza...
Ömre bereket bir aşkta kan(l) abilmekti...
Sen ve ben, aynı çatı altında umuda çivi çakmaktı...
Yine de uyandırmamaktı içimizdeki umutsuzluğu o çiviyi çakarken parmağımıza isabet eden o çekicin sesiyle…
Sen ve ben, bir göz tenhalığında susmaktı...
Sen ve ben, bir söz ayrımında kalple bağlaç kurmaktı...
Sen ve ben, bir kabus ertesinde düşe bağdaş kurmaktı...
Sen ve ben, sade aşktı...
Şimdi sen, dili geçmiş zamanda bir gitme eylemi fiilinde yüklem oluyorsun cümleme 've' den ayrılarak...