Sen ve ben Şiiri - Cebrail Samur

Hayatı tanıdım seni tanıdıktan sonra
Yaşamakmı zor sevmekmi anlayamadım
Gerçi hiç yaşamadım sayıyorum hayatı ama
Neden dersen seninle yaşamak ölümün taa kendisi
Hep bir kahpe kurşun gibiydin
Dönüpde beni sırtımdan vurdun
Oysa ben senin için kaç kere vurulmuştum
Hiç bir kurşun senin kadar yakmamıştı canımı
Uçmayı öğrenmeden kanatlarımı
Yürümeyi öğrenmeden ayaklarımı kırdın
Sadık kalan birtek belalarındı bende
Yanlız o bana saıldı canan gibi candan yüreken
Artık ne bir dal sigaram kaldı nede sen
Yokluğunda dumanına bakıp hayal kurduğum
Filitresiz bir sarma tütünün dumanıydın sen
Rüzgar vurdu dağıldın gözlerimden
Kahpe kurşundan korkar gibi korkarım senden
Dönüpde sırtrımdan vuracaksın diye
Belaların hep sonradan geldi mavzer çığlığında
Oysa ben bu acıları sana söyleyemedim bile
Karanlıkj dolu gece gibi aysız yıldızsız
Yine yoluma döndüm başladığım yere
Eğer hayatımı kenim yazabilseydim
Senden tek heceye yer yoktu kitabımda