sen ve ben yine varız
ama şimdi ayrıyız
sen başkalarının kollarındasın
bense yalnız
geceler buruk
geceler karanlık
ve ben karanlıklar içindeyim
daha bir karanlık
daha bir yalnız
ağlıyorum sessiz çığlıkların eşliğinde
gözlerimdeki yaşları saklayarak
sen ve ben yine varız
ama şimdi ayrıyız
sen bir deniz kenarında
ufku seyrediyorsun
yüzünde neşeli bir tebessüm
tükettiğin aşklarından arta kalan
bense fırtınalar içindeyim
bir başıma senden uzak
sensizliğimle boğuşarak
gel demek sana boşunadır biliyorum
ama gel yine de söylüyorum
ben seni hâlâ bekliyorum
ufkun gri derinliğinde
ve sonsuzluğun o ince çizgisinde
rüzgârla bir olup senfoniler çalarak -ankara 1978
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 09:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Akıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/14/sen-ve-ben-559.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)