Sen Ve Ben Şiiri - Afşin Dualı

kandırıldım, en iyi bildiklerimden,
dokundu herkese, yaralandılar,
küsen hep onlar oldu,
muhabbetime karıştılar,
mahremime girdiler, sevgimi kirlettirler,
esirgeyemediğime kıydılar,
haklı zaten, hep onlardı,
bana, söz hakkı tanınmadı..

sevgime değil, sahibine baktılar,
sorgu sualsiz, elimden aldılar,
merhaba bile diyemedim ben,
yüz göz oldular, onlar onunla..
küskün düşen ağlamaz, dediler,
hep onlar güldüler lakin,
gizli kalmadı hiç bir şey..
önce bende, sonra bizde, sonra onlarda,
ne olduğunu anlayamadan ırak ettiler,
korkuttular bizi, olmamız gerekenden alı koydular,
adalet hep dillerindeydi, hiç uygulanmadı,
kayboldu sonra zülfikar,
sonra korkaklar hortladılar..

kaçmadık biz oysa, uzakta gördüler,
fitneyi ortaya atıp, herşeyi çürüttüler,
kirli değildi kimse, olamazdı,
bu kördüğümü çözmediler ya,
kirlettiler kendilerini..

sağ elime verip, sola gösterdiler,
herkes bunu bildi, ses çıkarmadı,
gayesi, hayrı kalmadı,
hayra kilit vurdular,
kilidi kırana savaş açtılar,
şeytanın safında yer aldılar..