Kaç baharlar yitirdik, kaç ömür geçti yanımızdan,
Oysa ki uzak kaldık,
Kendimizden başka,kendimize uzak biriymiş gibi davranarak,
Kaç kez tekrarlarla, kaçar kez yitiriliceğiz,
Kaybolmaları göze alarak..
İnat bu ya!
İnadına yaşamak, nefes almak zorunluluklarında.
Hep yarınları ümit ederek, güzellikleri beklemelerdeyiz.
İlk heyecanlar, ilk sevmelere değin,
Aşk=mutluluk,
Olacak belki adımız, soyadımız.....
Kayıt Tarihi : 15.5.2009 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!