Bir hayalin var, bir de suskun sokaklar.
Konuşun desem, anlatırlar mı seni?
Aydınlatabilirler mi sensiz geçen gecelerimi?
Sen sessiz akşamları seversin, bilirim.
Ben, bu yüzden akşamları ağlarım sebepsiz.
Ağlamak çare değil, ayrılıklar çaresiz.
Sen akrepsin, ben yelkovan.
Hayatın saatinde kovalarız sevgimizi.
Ben, bu yüzden severim saat onikileri.
Senin yanakların yumuşak, benim dudaklarım.
Öpsem rüzgarı, ulaşır mı yanaklarına?
Güler mi gözlerin, yoksa ağlar mı sonra?
Sen kuşları seversin, ben özgürlüğü.
Bu yüzden kanat açarım, sana çıkan ufuklara.
Uyanmak zor geliyor, senden uzak sabahlara.
Yalnızlık senin, hasretler benim.
Görmesem de, bilmesen de hep benimlesin.
Kaderimde, sigaramda, gecemdesin.
Sen ve ben: İki gözyaşı tanesi.
Ayrı yanaklarda, bir hasret hikayesi.
(15.07.2002-Merkez-Ordu-saat:01.00)
Erdem DemirkolKayıt Tarihi : 11.8.2003 14:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Demirkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/11/sen-ve-ben-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!