Sen ve Ben Şiiri - Necati Öztürk

Kızgın çöllere güneş doğarken,
Ne solan sen oldun nede ben oldum.
Dereler taşıp sele dönerken,
Ne yıkılan sen oldun nede ben oldum.
Hasret ateşiyle yürekler yanarken,
Ne yanan sen oldun nede ben oldum.
Kurşunların ardına kurşunlar atılırken,
Ne vurulan sen oldun nede ben oldum.
Bir gemi yolcularıyla meçhule giderken,
Ne ayrılan sen oldun nede ben oldum.
Gönülleri hicran yürekleri matem yakarken,
Ne ağlayan sen oldun nede ben oldum.
Nice dostlar dövünüp şivan ederken,
Ne söylenen sen oldun nede ben oldum.
Kem gözler aramızda baykuş gibi gezerken,
Ne umutsuz sen oldun nede ben oldum.

02.04.1999