Sen ve Ben Şiiri - Fahri Erden

Sen ve ben
Yitik çocuktuk kuytularda
Herkes farkındaydı belki
Ama kimseler bulamazdı izimizi
Bir kelebeğin kanadından bakardık hayata
Kavrulan bedenlerimizdi yuvamız

Sen ve ben
Denizde bir kum tanesiydik belki
Beklide silinip giden
İki isimdik
Buğulu camların ardından

Sen ve ben
Sınırların ötesindeydik
Korkusuz ve kocaman
Bir sevda şarkısı kulaklarımızda
Çaldıkça ağlatan
Söylendikçe yaşanan

Sen ve ben
Sarıldıkça sızlayan iki yürek
Sağanak yağmurlara
Çatlamış toprakçasına hasret

Sen ve ben
Mevsimsiz kaldık şimdi
Ne yağmura geçer oldu sözümüz
Ne de gizli bahçelerde
Sırt verip öpüştüğümüz çamlara

Sen ve ben
Ben ve sen
Merhaba
Ve
Elveda
Yeniden…