Sen ve Ben. Şiiri - Sungur Sefa

Sen ve ben diye bişey hiç olmadı.
Hep ben vardım,seven, şiirler yazan,dinleyen.
Ben kurdum hayalleri.
Sen hiç olmadın şarkımızı söylerken.

Ben yaktım geceleri, ben ağladım ikimize.
Ben içtim sahilde çaylarımızı.
Bir baştan bir başa gezdim kaldırımları.
Ben uzandım gülhanede ağaçlarımızın altına.

Ben tuttum balıklarımızı.
Üsaküdarda ben saydım yakamozları.
Bir senin bir benimdi yıldızlar.
Ay bendim güneş sen.

Yağmurların altında ben ıslandım ikimiz için.
Ben senin yerine de anlattım, sevgimi usulca geceye.
Ben sana ağladım, gece bana.
Gözlerimden yaş gölyüzünden yağmur yağıyordu.
Bir senin için bir benim.

Ben bunları yaşarken sen hiç yoktun yanımda.
Belkide olmadığın için güzeldi herşey.
Acılar bile heycan veriyordu.
Sessiz ve kimsesiz gecelerde.

Sen yoktun hiç olmadın.
Ben senin yerinede sevdim.
Senin yerinede, senin yerinede, senini yerinede..