Sen ve Ben Şiiri - Mert Terzibaşı

Birer harftik seninle kağıtlar üstünde
Birer şarkıydık farklı notalarda
Ayrı ayrı duygulardık kalplerde
Sen güzeldin ben çirkin
Bütün papatya be güller senindi;
Bütün dikenler benim...
Sen doğruydun ben yanlış
Sen gündün; ben gece...
Sen umut dağıtırdın ğüneşinle:
Bense karanlığım için toplardım güneşlerini
Ben hep karanlıktım,sen hep aydınlık...
Sen birilerinin yaralarını sarardın;
Ben inadına kanatırdım.
Bir damla ışık bırakmazdım geceleri,
İnadına toplardım onları;
Kendi karanlığımı yaymak için.
Sen gündün; ben gece...
Sen harflerin efendisiydin; ben duyguların
En güzel harfleri sen;
En kötü duyguları ben yaratırdım,
Kötülük tohumları saçardım etrafa;
Umutlar sana hiç gelmesin,
Hüzünler senden hiç gitmesin diye...
Ben sadece yalan duygular yazardım
Ve sen yalandan gülümserdin.
Ben hep yalan yazardım;
Ama hep seni düşünürdüm.
Yalanlarımın merkezinde hep sen olurdun
Saflığımı hep sana yazardım; kötülüğünü hep bana...
Ben,hep seni ben;
Ben'i sen diye yazardım...
Yalandan beni yazardım;
Kendi kötülüğünü sana anlatmak için...
Doğru kalacak olan benim; yanlış kalacak sensin...