Sen ve Ben Şiiri - Yaşar Yaramış

Sen,eylenirken diskolarda,barlarda
Ben,terörist peşindeydim o ıpıssız dağlarda.
Sen,oturup keyif çatarken buralarda,
Ben,ecel terleri döküyordum oralarda.

Ben,yılın sekiz ayı kalırken kar altında,
Sen,dört mevsim baharı yaşıyordun.
Ben,inim inim inlerken esaret altında,
Sen,her ne bulduysan eve taşıyordun.

Ben,dağ başlarında koyun güderken,
Sen Akdeniz sahillerinde tatil yapıyordun.
Ben,beş kuruşa bir ömür hasret giderken,
Sen, aç kurtlar gibi,milyarları kapıyordun.

Sen,bürokrattın devletin tepesinde,
Ben, yolunacak bir kazdım,senin gözünde,
Sen,kendini görürdün Kaf dağının ötesinde.
Ben susuzluk çekerdim,hem de suyun gözünde.

Ben adliye kapıların da hak ararken
Sen,bir telefon,anında görürdün işini.
Ben,kapı kapı dolaşıp bir sorumlu ararken,
Sen,ısıracak köpek gibi gösterirdin dişini.

Bak dostum, bu dünya
Ne sana kalır,ne bana
Sakın bu sözümü atma yabana.
Hizmet et.köle ol,bu vatana,
Ne oldum deme,hep ne olacağım de.
Bir gün kayı verir, senin de ayağın
Hiç varamazsın farkına.

12.10.1995/Demre/Antalya