Ninemden bir mani var kulaklarımda çınlar:
Umut dalımda yaprak beni sonbahar anlar.
Yağmur süzülür gider toprağı yanan anlar.
Cennette has bahçenin gülleriyiz sen ve ben.
Hep yeşil kaldım inan; solmadım gel sen diye.
Çiçek açtım her mevsim; yediveren san diye.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
