Sen ve Ben 2 Şiiri - Mehmet Emin Çifci

Bir büyük acı saplandı dün sol yanıma, götürdüler acile. Kimse demedi neden oldu diye. Kimse bilemez ki nedenini zaten. Kim bilir yazdığım onca şeyi attığım onca mesajı, yalvardığım onca mısrayı.
Soluk alışım değişmiş durmuş saatlerce. Ekranlar sürekli seni aramış durmuş. Bir geldi demişler bir öldü. Herşeyi biraz daha sen görmüşüm zamanla. Üç beş yüz kez sayıklamışım adını bir sürü kablonun arasından. Kabloları tekrar takmışlar çıktıkça.
Her uyandığımda sen demişim Her uykuya dalarkende. Senin ışıkların sarmış odayı, birde kokun. Sanki ciğerimden gelmiş zorla. Hiç bırakmak istememişim galiba. Onunla gitmek istemişim doğaya. Senin hatıranla toprak olmak istemişim, ve tekrardan doğmak.
Gözlerim zamansız takılmış belli belirsiz sabit bir noktaya. Demişler herşeye hazır olun. Ne derdi vardı kim bilir demiş yandaki refakatçiler. Pek de gençmiş gördüğümüz kadarıyla.
Kulakların gereksiz çınladımı bilemem ama dün bol bol andı kalbim seni. Bir şey diyemedigi için belki de net anlayamadın. Bir can derdindeydi birde canan. Bir can dedi bin kez de canan.
Bil ki bir yoğun bakım odasında özlenmiştin delice oysa. Dualarındaydın sevenlerimin tüm gece.
Semadaki tüm yıldızlar sönünce
Gözlerinde gecenin yalnızlığını hissettiğinde,
İçinden bir meşk sohbeti geçtiğinde unutma sevdiğim ben seni düşünerek öldüm dün gece.