Sen ve Ben - 2 Şiiri - Yunus Çelik

Sen,
İki yanı rengârenk güllerle bezenmiş
Yollardan yürü mutluluğa
Pamuk yumuşaklığı beyazlar içinde
Gök mavisi zirvelerde dolaş
Yeşille kızılın buluştuğu eteklere süzül.
Uçsuz bucaksız steplerde koş,
Bir küheylan özgürlüğünde,
Saçlarını savurarak deli rüzgâra
Aşkın güzelliğini seyre dal.

Ben,
İki yanı sarp kayalar arasından,
Geçilmezi zor patikalardan,
Gecenin zifiri karanlığında,
Ecel terleriyle ıslanıp,
Sana kavuşmak için
Geçit veren yol bulmalıyım.

Sen,
Dağ eteklerinin yaban çiçeklerine
Yaylaların kekik kokularına,
Bir çift sarı nevruza gülümse,
Sevgini mor menekşelere anlat.
Mutluluğunu papatyalarla paylaş.

Ben
Her gece buz gibi soğuk odamda
Gözlerim titreyen mum ışığında
Seni düşünüp hayaller kurmalıyım
Sensizliği soluduğum her nefesimde
Bu can bu bedende,
Aradan uzun yıllar geçse de
Yarama tuz basıp seni beklemeliyim.