Ben;
Yürünülen hayatın.
Sen;
Markaların hayranısın
Ben;
Özgünlüklerin.
Senin;
Duyguların bile eğitilmiş
Tıpkı sirkteki bir hayvan gibi.
Benim ise;
Savrulmuş toprağa düşen bir
Tohum gibi...
Sen;
Mürekkep yalamakla övünürsün
Ben;
Bilginin esiri olmakla...
Senin vicdanın hapsolmaz
Benimki bilimin
Demir parmaklıklarında...
Sen;
İnsanları bölersin
Varlığın böyle hayat bulur.
Ben;
İnsanlığa öneririm
Doğamın,
Gereği budur...
Sen ve Ben;
Ateş ve Barutuz
Nasıl oluruz birarada
Senin inancın kahrolsun
Benimkini bırak bana!
Kayıt Tarihi : 6.1.2006 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Salı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/06/sen-ve-ben-161.jpg)
Biraz geç anlarımda he he he
TÜM YORUMLAR (2)