Sen ve Ben;
Birbirine geç kalmış iki yolcu
mecburi yaşayan,
Karşılaştığımızda tüm seferler bitmişti
BİZ'e giden,
Biletlerimiz tükenmişti.
Yollarımız zaten tıkalıydı
yaşadığımız zoraki aşkların enkazlarıyla,
Ve 'merhaba' bile demeden
Gözlerimiz elveda'ya mahkumdu aslında.
Va ancak;
'sen ve ben'
Bİr şiirin mısrasında yanyana gelebilen
İki sözcükten ibaretttik.
İki zaman kargaşasında güm'e gitti aşkımız
Aynı yolda,
Farklı kollarda;
Maskelerin altında bize düşen sadece
Arkadaşça(!) bir merhaba! !
Kayıt Tarihi : 15.10.2005 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Gülay](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/15/sen-ve-ben-138.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!