Sen Ve Ben Şiiri - Harun Doğru

Ay vurdu gecenin karanlığına
Yar yine sen düştün aklıma
Gözüme uyku girmedi attım kendimi deniz kenarına
Dalgalara sordum seni unuttu dediler
Unutmak okadar kolaymıydı

Bilmiyorum atmalımıydım kendimi denizin derin sularına
Yoksa koşmalımıydım sana
Gelemedim sevdiğim cesaret edemedim
Bir yanım git diyor, bir yanım sevmiyor unuttu diyor

Gözümden akan ikidamla yaş farkediyorum
Evet sayende ağlıyorum
Dön birtanem dön alışamadım yokluğuna
Dönde gel sarıl boynuma
Oysa ne güzeldi geçen mazimiz

Biz bir elmanın iki yarısıydık
şu koca dünyada yapyanlızdık SEN ve BEN
Sonumu? sonu yok sonu ölüm
Bizi ancak ölüm ayırabilir

Karıncanın azmiyle çalıştım seni kazanmak için
Kuş oldum uçurdum seni kanatlarımın içine aldım
Seni kimse görmesin, seni kimse sevmesin diye
Uçurdum seni gökyüzüne, yıldızlarla dost olduk
Yıldızlara anlattım seni, güzelliğini

Sus, konuşma, sadece gözlerimin içine bak
Orada sana olan aşkımı göreceksin
Ellerini ellerimden ayırma yıldızlar korusun aşkımızı
Bulutlar konuşsun sevdamızı, herşey yalan olsun yalan

Uzanalım seninle bulutların üzerine öylece kalakalalım
Bir ağaç olalım gökyüzünde
Meyvalar verelim gelecek sevdalara
Dön birtanem dön sensiz olmuyor alışamadım yokluğuna