Sen Ve Ben Şiiri - Mehmet Osman Erol Ünal

SEN
Fevkalâde zamanlarımın
Hiç şaşmayan saat başısın...
Ne kadar saat varsa yeryüzünde
Akrepler seni gösteriyor...

VE,
Bütün yelkovanlar sana âşık
Hepsi, tam onikide seni bekliyor...

BEN
Ya seni beş geçe geliyorum
Ya da sana beş kala duruyor zaman
Yetişemiyorum...

VE
Hep aksilik... bitmedi, bitemedi...
Oynuyor zaman benimle sanki
O, acımadı, beni tüketti
Ben de boş verdim artık
Savurdum zamana
Avucumda sıktığım son ümitleri...

AŞKIMIZ
Sonsuza doğru hızla yol almakta
Ve ben, bütün zamanlarımı harcadım senin için
Zaman yoksuluyum artık...
Anlasana...

KAYBOLDUK! ...

Sen ve ben... ve, aşkımız...
Yenik düştük zamana
Böyle gitmezdi belliydi ya
Boşuna sevdik, yorulduk
Boşuna...

(İstanbul, Ocak 1995)