Ben seni en çok bahara yakıştırdım
gözlerin övülesi, kıskanılası...
gözlerine hesapsız bir bakışla baktım..
güneş yanığı var sanıp gönlümde, dinlendim kirpiklerinin gölgesinde..
ki sevdan güneş yanığını aratır niteliktedir..
öyle yakıcı, öyle sıcak, öyle mest edicidir
bahar tarafından gıptayla sayredildin bahçelerde
meyvelerin içini kamaştırdın, benim gözlerimi kamaştırırken
yanağına özendi elmalar, kirazlar dudağına özendi...
bahar sende beden buluyordu, sen baharda tecelli ediyordun..
ben seni en çok bahara yakıştırdım
camlara renkli güzel günler yapıştırdım
kalakaldı sonu gelmez derin düşüncelerim kapı arkalarında
yuvarlandıkça büyüdü umutlarım sevda patikalarında
gelmez dediğim sabahlara merhaba dedim
ve bugün umutlu türküleri bir başka coşkulu söyledim
gülmelerin yıldızlar kaydırıyor yanağında
sensin ettiğim dilek her yıldız kaymalarında...
ben seni en çok bahara yakıştırdım
gözlerin övülesi, kıskanılası...
Kayıt Tarihi : 16.1.2021 02:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!