Sen ve aklım Şiiri - Eyüp Cüce

Sen ve aklım; bekleyen ve beklenenler gibi,
Biri geldiği zaman biri çıkıp gidiyor.
Nasıl şey,anlamadım,birisi ağır abi,
Birisi hafifmeşrep,bakıp bakıp gidiyor.

Sen ve aklım; deryada kayık ve küreksiniz,
Beden ve ruhum bina,siz ana direksiniz.
Tercihim yok,siz bana bir ömür gereksiniz.
Bu ayrılık binamı yıkıp yıkıp gidiyor.

Sen ve aklım; Biriniz artı,biriniz eksi,
Biriniz çok mülayim,diğeriniz çok aksi,
Sen beklenen son yolcu,aklım da dolmuş taksi,
Son yolcu geldiğinde aklım çekip gidiyor.

Sen ve aklım; ne ayrı,ne de bir olabilir,
Arayan ikinizi nerede bulabilir?
Siz yokken beden ve ruh nereyi sıla bilir?
Sen aklıma,aklım da sana takıp gidiyor.

Etmeyin,eylemeyin,kıymayın bu CÜCEye! ..
Sayenizde el oldu hem serbest hem heceye.
Anlayın gün ortası diyor artık geceye,
Azrail çok yakından kurşun sıkıp gidiyor.