Sen Varsin Ya Sen Şiiri - Fahri Işık

Sabah oldu yine yalnızım
Kirpiklerime Hasretin asılı kaldi
Tavernalarda sessizlik var
Bardaklar boşalıyor buludun gözlerinden
Sallanıyor abbas yollarda
Seyyar satıcılar tabana küvvet
Yoksullar ekmegin peşinde
Bense dertlerimin ardında ellerim bağrımda
Ayılmak istiyorum serin sahillerde

Ah gece karası gözlüm ah,oysa ben
Nasıl arıyordum sarhoşluğu şişelerde
Unutmak istiyordum
Senden yana her şeyi
Nereden bilirdim her yudumda
Damla damla damarlarşma akacağını
Öyle bir kör dügüm’ki çözülür gibi degil
İçmesem bir türlü içsem bir türlü
Öylesine zorki seni sevmek
Sevmesem bir türlü sevsem bir türlü

Aah sen varsın ya sen
Senden başka çıkar yolum varmı?
Varmı senden başka umarım
Öksüz limanlarda demir atmışım
Lanet olası yalnızlıgın
Çepe çevre sarmış
Kara bulutlari özlemlerin
Sensiz soğuk sabahlada
Sevişmelere aç yataklarım
Sevda sofraları mın bereketi yok
Hasret şarkılarımı kendim söylüyor
Kendim dinliyorum,
İçimde kızıl yangınlar
Ne dilimden anlayan, ne halimden bilen var

Sen varsın ya sen
Seni hatırlıyorum son günlerde
Dağılmış kumral saçların göksümde
Gözlerin yorgun, yüzün solgundu
Veda sevişmelerimizin sabahında
Gidişini, ardından seyredişimi
Ben yaşama umudumu, sana bağlamıtım
Yine bana döneceksin sanmıştım
Oysa dönülmez aksamın sabahi degildi o gün
Sen varsın ya sen
Sen yaşamın olmaz sa olmazı
Sensin yaşanamayan gecelerin
Sabahlara çıkmazı