Sen Varsın Diye Şiiri - Sedat Yıldırım

Dağlar sıra sıra durur,ardında umut,
Sanki derler bana,sen onu unut.
O son dağın arkasına,bakmadan asla,
Kesemem ümidimi yavrum,sen varsın diye.

Dağdan taştan uçan kuştan,sorarım seni,
Ne olursun sensiz koyma,bebeğim beni.
Varsında desinler bana,olmuş zır deli,
Katlanırım buna yavrum,sen varsın diye.

Hasret yüreğimi yakar,gözden yaş akar,
Ağladıkça deli gönül,ufuğa bakar.
Söndüremem bu ateşi,yandıkça yakar,
Söndüremem asla yavrum,sen varsın diye.

Yer yüzünde gök yüzünde,ve sen her yerde,
Arayarak geçti gençlik,kaldı geride.
Yitiremem umudumu,Mevla büyüktür,
Yitiremem asla yavrum,sen varsın diye.

Hasretim bir yanar dağdır,ümidim derya,
Senin olmadığın yerde,bom boştur dünya.
Her gece seni gördüğüm,tek yerdir rüya,
Uyanmak istemem yavrum,sen varsın diye.