Ey aşk, sen varsın,
Ve gök Van Gogh’un fırça darbeleriyle dans eder,
Michelangelo’nun mermeri can bulur,
Beethoven’ın notaları, evrenin kalp atışına dönüşür!
Sen Shakespeare’in Juliet’inde bir veda,
Ama aynı zamanda Dante’nin cennetinde
Ölümsüzlüğe açılan kapısın.
Sen hem başlangıç hem sonuç, hem fani hem ezeli!
Ey aşk,
Sen zamanın dokusuna işlenmiş tek hakikat,
Varlığın en güzel çelişkisi,
Ve insanın en kutsal yanılgısısın.
Sana sarılan yüreğim,
Ölümlü bedenimde sonsuzluğu hisseder,
Ve seni bulan ben,
Kainatın nabzını göğsümde duyarım…
Aşk
Kayıt Tarihi : 22.2.2025 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!