Sen Varsin Şiiri - Nurgül Ankara

Gecenin sessizliğine düşer adın,
Ay bile kıskanır seni içten anışımı.
Rüzgâr saçlarına değen bir fısıltı,
Benim kalbim her nefeste seni diler.

Gülüşün, sabaha yazılmış bir umut,
Dokunuşun, içimi ısıtan bir masal gibi.
Dünya karmaşık, yollar uzun olsa da
Sen yanımda olunca her şey çok tatlı.

Kalbim, adımlarını duyar uzaktan,
Sanki her gelişin bir bahar getirir.
Ve bil ki sevgilim, ne olursa olsun,
En güzel yerin her zaman benimledir.

Bakışın, ruhumu saran bir melodi,
Varlığın, tek yıldızımdır gökyüzümdeki
Ne zaman düşsem, tutup kaldıran elimiz
Sen benim en büyük servetim canımsın.

Ufukta kaybolsa da bütün gemiler,
Kopsa da dünyadan bütün zincirler.
Bilsinler ki, bu kalbe tek sen yetersin,
Sen kalbimin atış sebebisin, ömrümsün.

İsterse boran olsun, kış olsun hava,
Seninle yürünen her yol bana yuva.
Korkmam fırtınadan, gelmez hiç tasa,
Çünkü her şeyin ilacı sendedir sende.

Zamanın ötesinde bir iz bu sevda,
Ne biter ne de eskir, hep taze kalır.
Yüreğim bu aşkı sonsuza dek saklar,
Sen benim ebedi cennetim, sevdiğimsin.

Dışımda ne varsa hepsi bir yalan,
İçimde hakikat sensin, daima kalan.
Bu kalp seninle aldı ilk ve son soluk,
Sen benim ilk ve son durağım, tek yuvamsın.
Nurgül