Sen varsın Şiiri - Erdala Yayla

Ömür tezgahımda seni dokudum,
ilmek ilmek nakışında sen varsın.
Hep seni söyleyip seni okudum,
Her hecenin çıkışında sen varsın.

Sanki her tarafta senin izlerin
Sinemde bir yara ela gözlerin
Geçtiğim dağların, bütün düzlerin
Lale sümbül kokuşunda sen varsın.

Aşk bağımın yeşilinde, alında
Gonca çiçeklerin taze dalında
Arıların peteğinde balında
Ceylanların bakışında sen varsın.

Teli kopuk, ayar tutmaz sazların,
Anlamı yok baharların yazların,
Tatlı cilvelerin, güzel nazların
Yüreğimi yakışında sen varsın.

Bırakıp gitsende çok uzaklara,
Sen gel seni benim yanımda ara,
Yükledim sevdamı kör bulutlara,
Şimşeklerin çakışında sen varsın.

Şimdi sen kokusu kara toprağın
Dalından kopup savrulan yaprağın.
Gönülden gönüle giden ırmağın
Usul usul akışında sen varsın.
14/08/2019 ERDAL