Sen Varsın Şiiri - Oğuz Yazıcı

Nefes alıp vermekten ibaretmiş yaşamak.
Sızlayan kalbimin her atışında sen varsın…
Vicdanını dinle de perişan halime bak.
Hayatın kaşlarını çatışında sen varsın…

Sen benim minik kuşum, sen benim kara kızım.
Şimdi koca şehirde yapayalnızım kuzum.
Gözlerim pencerede, her gece uykusuzum
Güneşin doğuşunda, batışında sen varsın…

Hani nerde ellerin, okşamıyor yüzümü.
Nerde güzel gözlerin, yaz etmiyor güzümü.
Senle tanıdım aşkı, senle açtım gözümü.
Ellerimin boşluğu tutuşunda sen varsın…

Âşık ettin sen beni, gülüp geçerken aşka.
Sensizlik her şeyden zor. Acısı mı? Bambaşka.
Dizlerine kapanıp, “gitme! ” deseydim keşke.
Bu şehrin bir sevdayı yutuşunda sen varsın…

Sen varsın gerçeklerde, sen varsın rüyalarda.
Sen varsın şiirlerde, sen varsın hülyalarda.
Şimdi ayrı olsak da bambaşka dünyalarda;
Bu sonsuz acıların bitişinde sen varsın…

2012