Sen Varsın Şiiri - Erkan Yanarateş

Sen varsın gözlerimin mübtelâ olduğu
Gece gündüz kurduğum renkli hayallerde
İçtiğim sigaramdan yükselen dumanda,
Başımı yastığa koyduğumda rüyamda
Aşıma tuz atarken bile sen varsın aklımda

Açtığı izlerden ılık sancısını duyduğum
Sözlerin gibi keskin ve insafsız
Ve döndükçe dönüşü olmayan
Yüreğime saplanmış bir burgunun
Her kıvrımında acı acı sen varsın

Daha güneş yüzü görmemiş bir şaheser
Öyle bir şaheser ki hayallerimin hattat olduğu
Dimağları durduracak kadar güzel
Özenle yapılmış bir örümcek ağı gibi
Nakış nakış kalbimde sen varsın

Dokunsalar ağlayacağım sanki
Rüzgârdan bile nem kaparken şimdi
Ve düşünürken o bilmece gibi zor
Beni bu hale sokan bakışlarını
Gözlerimden boşalan yaşta sen varsın

Yemekten-içmekten kesildin diyorlar
Güya üşütmüşüm, uykusuz kalmışım
Başın ağrıyor mu? doktora git diyorlar
Bilmiyorlar ki başağrısı bahane
Kalbimin ağrısında sen varsın

Duygularıma ortak oluyordun hep
Sahteydi dediğin o buselerinle
Yalan söylediğini hissediyorum bazen
Çünkü dudaklarımda kalan izlerin
İnce ince çizgilerinde sen varsın

Hele bir şey var hâlâ anlayamadığım
Benzimi iyiden iyiye sarartan
Almış kalbimi elleri arasına
Sıkıyor ezercesine mengene gibi
Kim deme! kıskaçlarında sen varsın

Beraber yaşıyorduk sevdayı biz
Cesaret verdiğimi sanmıştım sana
Oysa emeklerim heba olmuş, başaramamışım
Ama ne hikmetse hâlâ
Sen varsın benim kara sevdamda

Bütün herşeyden soğudum artık
Bu yüzden sebebi sayıp kederlerimin
Bir ara düşündüğüm halde
O renkli hayallerimi azat etmeyi
Beynimin hücrelerinde hâlâ sen varsın

Kelimeler kifayet etmiyor anlatmaya
Beni bu derde düşüren şeyi
Sanki aklıma prangalar vurulmuş
İçim senle dolmuş tepeden tırnağa
Nereye baksam, nereye gitsem sen varsın