Sen Varsın Şiiri - Mehmet Şahan

SEN VARSIN

Her zerre-i katrede varlığını hissettim,
Aldığım nefeste sen varsın ey sevgili yar!
Müntehâ-i Sidre’de habibine lütfettin,
Olduğum kafeste sen varsın ey sevgili yar!

Her işin tamam senin bırakmazsın yarıda,
Ateşin yaman senin yağdırmazsın karı da!
El senin, aman senin boğdurmazsın arıda,
Duyduğum her seste sen varsın ey sevgili yar!

Arattığın bahis ne? Ahvali yok, kaşı yok;
Yarattığın her nesne emvâli yok, aşı yok!(*)
Her varlığın bir hüsne emsali yok, eşi yok;
Gönlümdeki süste sen varsın ey sevgili yar!

Ermeyene sır gelir, her gecesi âcize,
Dermeyene zor gelir, her hecesi vecize!
Âlimlere yar gelir, her zerresi mucize,
Beynimdeki siste sen varsın ey sevgili yar!

Ruhum sana vermişim, olmaz asla nifağım,
Sende doğsun güneşim, sende atsın şafağım!
Zaten senden gelmişim, sessin benim afağım,
Kalbimdeki histe sen varsın ey sevgili yar!

Pîr-i Fâni aysa da can ile cananını,
Can evine koysa da derdine yananını!
Hak için saysa da yar ile yaranını,
Özümde tek liste sen varsın ey sevgili yar!

(*)emval: Para ile satın alınabilecek her şey.

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
25.08.2018-İSTANBUL