Sen Varsın Şiiri - Zeki Kaymakcı

Nazlı yar demiş ki nedir değerim
Anlasam aşkını boyun eğerim
Ah be iki gözüm, ah be ciğerim
Kanım da sen varsın, damarım da sen...

Dudağındır kevser suyu tattığım
Bin derdini bir derdime kattığım
Son gücümle düşmanlara attığım
Tokat da sen varsın, şamarım da sen...

Akmıyor nehirler,ırmaklar,çaylar
Depremim çok yakın,kırıldı faylar
Sensiz geçmez oldu haftalar aylar
Yıllar da sen varsın,her anımda sen...

Sen yokken göremem,gözlerim sensin
Bana candan yakın,bil ki sen bensin
Ellerim,yüreğim,bazen de tensin
Sağım da sen varsın,sol yanımda sen...

Cennettir varlığın,yokluğun mezar
Seni soluyorum hep azar azar
İki omuzum da melekler yazar
Günah da sen varsın sevaplar da sen...

Bakışın ateştir,gözbebeğin kor
Mavi sensin,Yeşil sensiz,sensin mor
Haydi ne istersen şimdi bana sor
Şıklar da sen varsın,cevaplar da sen...

Dertli dertli çalan,telli sazımsın
Hem işvesin,hem edasın,nazımsın
Nakış gibi işlediğim yazımsın
Şiir de sen varsın,romanlar da sen...

Her güneş doğarken,ışıklar saçan
Sevgiye sarılıp,nefretten kaçan
İlkbahar gelince çiçekler açan
ağaç da sen varsın,ormanım da sen...

Duyduğum her söz de, şarkı da varsın
Ufuk ta güneşsin,zirve de karsın
Gel artık kollarım, boynunu sarsın
Gönlüm de sen varsın,bak gözüm de sen...

Sevgimi anlasan, dünya ya değer
O zaman dersin ki, aşk buymuş meğer
Bu şiiri bir gün okursan eğer
İlk söz de sen varsın,son sözüm de sen...