Sen Varsan " Ya Sen Yoksan "

Aşk bizsiz, biz aşksızsak yaşamın tadı mı kalır?
Kederlenme ayrılık dediğin de biter elbet bir gün
Sevdalar ayrılıklarla sınava girse de dert etme
Uğruna can adanan sevdalar ölmez!
Sevgiye aşka dair ne varsa yüreğinde
Dök sevgilinin kucağına, ser gözlerinin önüne
Aşk ne imiş, sevda ne imiş, sevmek nasıl taçlanır
Ten nasıl yanarmış dokunuşlarla?
İçindeki ırmaklar delice akar, dudaklar alev alır
Nasıl şiir yazılır, şair olunur gör de öğren
Nasıl siber âlem korsanı olunurmuş
Ve nasıl kırılırmış kozmik oda şifreleri hayatın
Şaşar kalırsın!
Bunlar ve başka her şey “Sen Varsan” yaşanır.

Ya sen yoksan!

Buz beyazı güller al kanlara bulanır
Baharlar hastalanır, ayakta ölür ağaçlar
Uykular haram, diken olur acıtır yataklar
Kemanlar içini çeker, neyler ağlar durmaksızın
Dalgalar kudurur ne kaya bırakır ne kumsallar
Sözler biter uçup gider anlamlar
Ömre bedel badem gözlerden inciler dökülür
Kâğıt yetmez, sayfalar bitmez
Yaz, yaz, yazmak sensizliği değiştirmez
Yürüdüğün yollar alev, alev yanar
Ne kuş uçar artık bu yollarda ne kervanlar geçer
Ufuklarda gün sökmez olur
Aydınlıklar karanlıklarda saklanır
Seven gönül çorak tarlalara döner
Kahır yüklü ağıtlar çığ olur sevdam altında kalır
Yaşam biter hayatın adı hiç
Bu şiirin adı; “Ya Sen Yoksan” olur!

Dinmez ER / Çeşme / 2012. 08. 15 /