Sen varsan... Şiiri - Efruze Efruze

sen varsan sıcaktı çay
tavşan kanıydı mis kokuluydu
lezizliği sendendi
içimi ısıtması yüzümü güldürmesi
bahanemdi hep.
yoksa ne ki bu çay?..

yeşildi kılçıksızdı taze fasulye,
severdim.
sırf bu yüzden severdin.

ellerin...
ellerin minnacık bir mucize.
ellerin, parmakların...
türlü otları bilen ezen bir şifacı.
ellerin...
ellerindim.
ellerindeydim.
sen yarardın içimi,
bilirdin sarardın.

belki sıcak bir ekmeğin kenarıydın,
sakin bir sabaha uyanıp
yumurtaya bandığım iştahım,
sendin.

sen varsan sofram pür neşe
tadım, tuzum, huyum suyum sen.
beyaz peynir, ceviz, kavun, rakı
işte neyse ne,
hepsi hikaye...
sen varsan, hayattı dilim.