Sen Varsan Şiiri - Aynur Baydar

Soğuk kuru dallı ağaçların
Gri olan hayatımın, güneşi oldun
Sesinle çoşturdun, içimde kuş cıvıltılarını
İnen gözyaşlarım olsa da...
Düştüklerinde toprağa,hayatıma...
Ara sıra gelen bulutlardan, can verdi yeşertti.
Öğretti aşkı çorak yüreğime.
Ufku göremediğimde, sonsuz gri okyanusda
Palmiye yeşilli kıyı cenneti
Gösterdi gözlerime, yeşil gözlerin.
Ceviz kabuğu sandalımla ve böyle sürüp gidecek derken
Dev dalgalarla mücadele ederken
Bembeyaz yelkenli gemiyle
Çıkarttın beni mavi yolculuklara.
Beyaz siyah ve gri renkli ruhumu
Ayrıştırdın bin bir gökkuşaklarına
Tırmanmam için sonunu göremediğim
Dik dağların zirvesinde durdun
Gülümsedin, güç verdin
Asil, mağrur ve çekici
Gel dedin...
Her zorun bir zirvesi var
Kardelen çiçekleriyle süslü ödülleri var
Yeter ki başını dik tut ve görmeyi bil.
Aceleci karakterime öğrettin
Sabrında beklemeninde güzel olduğunu...
Çöllerde de en güzel kaktüs çiçeklerinin
Rüya vahaların gerçekleşebileceğini.
Sabır sen varsan acısız...
Umutsuzluk, sen varsan umut
Hep dünler sen varsan, sonsuz yarınlar
Özlemek, ödül sensen, güzel
Kış hayat, sert rüzgarlar, fırtınalar
Tatlı bir meltem
Bir bahar seninle olmak.
Yarınlar mümkün sen varsan
sen varsan.