. Sen Varsan Şiiri - Turgut Uzdu

Geceler uzamazdı varlığında
Siyahı kovardı bakışların
Beyaz nasıl yakışırdı yanaklarına
Hasreti öperdim yumuşak ve sıcak
Sarılırdım bir hayal dudaklarına

Diz çökerdi rüyalar
Gerçeğe kırardık hayalleri teker teker
Bazı maviye boyardık gökyüzünü, bazı pembeye
Notalar raksına başlardı ayak seslerinde
Bir perinin sihirli çubuğunu arardık çoğu zaman
Dalgalar heyecanın doruk noktasına ulaşırdı
Kaf Dağı’nın martıları kanat çırpar
Öpücük taşırdı kıyıdan kıyıya

Zıtlık ortaya çıkardı tembelce
Gül mevsimi başlardı yanaklarda
Güneş patlamalarına kadar sürerdi esinti
Yelkenler şişerdi
Ufuklar yaklaşırdı her saniye
Uzun yolları işaret ederken haykırırdı parmaklar
“Haydi! ”

Filizler büyürdü her gece
Hülyalar boyu olurdu

Çöl mevsimleri doğdu şafaklara artık
Ne yeşil yeşile benziyor artık
Ne mavi maviye
Patikalara bile razıydım
Heyelanlara uğradı yollar
Seni yazardı mısralarım
Her sözde seni bulurdum
Pusulası kırık bir yelkenlideyim şimdi
Rotam rüzgârlara endeksli
Sen varsan ben vardım
Yoksun
Ben yoğum
Unuturum sanmıştım, yanılmışım
Bir kibrit eczasıymışım
Söndüm
Unutuldum…