SEN VARKEN NE GEREK VAR DÜŞMANA
Senin gibi dost varken
Ne lüzum var düşmana
Yıktın ümit dünyamı
Savurdun dört bir yana
Parçalandı bu gönlüm
Hazanda geçti ömrüm
Istıraptır her günüm
Rastlaşmışım ben sana
Sevmeyi sende buldum
Aşk’ı sende kaybettim
Sonunda sen bıraktın
Beni her şeyden yetim
Korkar oldum sevmekten
Âşık olmak mı asla
Sayende tüm yaşantım
Geçer hicranla yasla
Gel de diyemem sana
Neler çektirdin bana
Savurdun rüzgârlara
Acı çektirdin bana
Senin gibi dost varken
Lüzum olmaz düşmana
Yıktın gönül tahtımı
Savurdun bu cihana
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Emek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/18/sen-varken-ne-gerek-var-dusmana.jpg)
Ama olaya birde öteki tarafından bakarsak neden düşmanlarımız bizi üzsünler ki ?
Önemsemeyiz onları çoğu zaman sevdiklerimiz kadar...İşte bu yüzden yanar canımız ve en sevdiğimiz bile düşman görünür gözümüze....Sitemli bir şiirdi ama güzeldi....Tebrik ediyorum...
Şiiri ve şiir yüreğinizi içtenlikle kutluyorum....Tebrikler Tahsin bey.Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (6)