sen varken ben sana hasrettim
varlığınla bana yokluğunu nyaşatın
oturupta şöyle doya doya dökemedim içimi
beni hep birsonraki satıra attın
beni bir toprak yığınına mahkum ettin
bana hep kulaklarını kapattın
belkide varlığım senin için yüktü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta