Sen Varken Şiiri - Sinan Ercan

Parça parça bölündüm
Bir bütünü ararken
Hep bir yarım istedim
Bütün bütün sen varken

Hep bir fazla istedim
-Tek Bir-e şükretmeden
Dişi hazlar aradım
Senle çoğalmak varken

Zevk aldım sefillikten
Kendime tad ararken
Adisiyle geçindim
Keyfin alası varken

Rüzgar gibi savruldum
Aklımı yel almışken
Bir damlada boğuldum
Ummanlara talipken

Gölgelere aldandım
Sinem sensiz yanarken
Her mevsimde kurudum
O taze bahar varken

Baka baka kör oldum
Daha güzel ararken
Yıldız yıldız kayboldum
Bir hilali ararken

Hep bir ışık aradım
Zifiriyi yaşarken
Koyu bir uykudayım
Her gün güneş doğarken

Düşünmeden konuştum
Sen sözün sahibiyken
Lügatim iflas etti
Harf hesabı yaparken

Boş kaldı sayfalarım
Mübarek kalem varken
Nelere kulak verdim
Kutlu kelam dururken

Hep ye dedim nefsime
O yüce elif varken
Sonsuzluk düşlemedim
Bitecek rüyadayken

Yine sana yöneldim
Bakacak yüzüm yokken
Affet beni ya Rabbim
Nefesim tükenirken