Sen Vardın Önceleri Şiiri - İsmail Baharşen

gözlerim yine dolu dolu oldu akşam üstü
bir yalnız gecenin daha göründü karanlık yüzü
ve şiirlerin en karamsar olanmları dilimde
sorma,sorma nedensiz sandığın kasvet gecelerini
kapının dibinde, geciken mutluluğu beklerken
yine aklıma geldi o kızgın yaz geceleri
denizin mehtaplı yakamozlu çırpınışını
sen varken başımdan geçenleri düşündüm
şöyle bir damla yaş olup akıverdi gözlerimden
hatırladım sen vardın,mutluluk kokardım
güneş gölgesinden bakardım zalim ayrılıklara
bir köşede ağlayan görsem kararırdı yarınım
sensizlik geliverirdi o anda aklıma
düşüncemden çıkmazdı sevdamızın sonu
kirpiklerime takılır kalırdında kıyamazdım
seni gözlerimden atmaya bir an için ağlamaya
boğazıma düğümlenirdi ağlamaklı duygularım
balkonda fesleğenlerle dertleşirdim yokluğunda
ya bir şehir dışına çıktığında yada alış verişe çarşıya
ayrılığının en uzununu hayalinle yaşardım
ardından sen gelirdin çocukluk sevincim tutardı
gözlerim doyamazdı gülücüklere kavuşmamızda
ellerim yeniden görmüş gibi titrer kalırdı
sen vardın önceleri bilmezdim kışı sonbaharı
her mevsimde yollarım çiçek dolardı
mutlulukla barışıktım huzur yanımdaydı
yıldızları bölüşürdük hatırla,açık havalarda
dolunay aramızda bir sahipsiz gibi ağlardı
onuda sen alır sahiplenirdin basardın bağrına
sabaha kadar konuşurduk susmadan
seçtiğin en güzel şiiri okuturdun bana
güneş İstanbul'un ufuklarından göz kırpardı
kıskanırdım güzelliğini güneşin sarısından
ellerimden kayıp gittin şimdi.....
gözlerimden akıp gittin şimdi....
yokluğunda tutamadım kirpiklerimde seni
dudaklarımda öldün,mezarın ise kalbim
ardından bu şiiri sadece bu şiiri yazabildim
söyle bu insafsızlığına başka ne yapabilirdim...