Sen Vardın Şiiri - Ahmet Keklikkaya

Günahlarımdan kaçıyordum,
Senin merhamet saçaklarına sığındım.

Gurbet bıçağını dayamışken boynuma
Memleket rüzgarını hissettim ensemde.

Kor ateşler dağlarken düşlerimi,
Umudunun serin derinliklerinde buldum kendimi.

Çocukluğumdakiler gibi değil,
Derin derin kanarken yaralarım
Senin dermanını sürdüm dertlerime.

Bahtım kırarken kalemimi,
Sen vardın başucumda, sevginin cübbesi omzunda.

Dikenli ömrüme dokunamazken kimse,
Pamuk ellerini hiç esirgemedin benden.

Korktum; ya dedim bu yaşananlar düşse,
Ardından hakikat süzüldü gözlerinden.

Kaderim, bahar görmez kara kıştı,
Kışım bitti gülüşün yeşerince.
Tanrı hamurumu yoğurmamıştı,
Yüreğime girdin Tanrıdan önce.