içmeden soğuyor çayım bardakta
sarmadan soluyor asmam çardakta
dermeden kuruyor gülüm bağımda
budama diyorsun sen buduyorsun
yaşamadan bitti gençlik zamanım
tutamadan düştü kuru dallarım
yoktu hiçbir zaman sana yalanım
söyleme diyorsun sen söylüyorsun
bırakma bu kadar yalnız ardında
kırk yılda bir buldum seni yanımda
tahtın hazır idi dost sarayında
sevme diyorsunda sen seviyorsun
uzakta bir çölde sensin serabım
sevgin yüreğimde aşk-ı talanım
bırakma habersiz hiçbir sabahım
üzülme diyorsun sen üzüyorsun
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 10:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hasta'ya ithafen. o kendini bilir...
![Yunus Emre Gümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/15/sen-uzuyorsun.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)