SEN ÜZÜLMEYESİN DİYE…
Sen üzülmeyesin diye;
Mezar kazdım sensizliğe.
Hepten küstüm gündüzlere
Sen üzülmeyesin diye;
Yasakladım gülmeyi kendime
Övgüler dizdim sensizliğime
Sen üzülmeyesin diye;
Kara denizde sis olup
Ak denizde buhar oldum.
Sen üzülmeyesin diye;
Rüzgârla göklere uçtum
Yağmur gibi sana koştum.
Sen üzülmeyesin diye;
Gizlice kendime küstüm.
Herkesle selamı kestim.
Sen üzülmeyesin diye;
Ümidi de gülmeyi de
Yasakladım gözlerime.
Sen üzülmeyesin diye;
Her şey bir şeye bağlandı;
Ümidimse yüreğine…
Kayıt Tarihi : 16.2.2021 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/16/sen-uzulmeyesin-diye-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!