Sen Üzülme Şiiri - Aziz İba

Sen üzülme,
Bırak yanan yansın,
Sevda sokakları hıçkırıklarla yankılansın,
Aşk öksüz kalsın,
Mutluluğun kemikleri sızlasın.

Sen üzülme,
Vuslat yolcusu yolda kalsın,
Hasret treni bir vagon daha alsın,
Yolcu yolunda gerek
Senin yolların hiç boş kalmasın

Sen üzülme,
Seni seven hep yarım kalsın,
Heveslerine, kursağına kadar alışsın,
Gözleri gülmeye hasret kalsın,
İsterse yaşı hiç kurumasın.

Sen üzülme,
Mutlu ol kimseyi düşünme,
Gündüzler sana, geceler kime kalısa kalsın
Sen mutluluğun sefasını sür
Hüznü, kederi seni düşünen yaşasın.