Sen Üzülme Şiiri - Hande Ortay

Sen Üzülme

Dokunmaya kıyamam tenine
Bakmaya doyamam gözlerine
Buharlaşır, ağlarım hasretinle
Sen üzülme yeter ki bir tanem

Kardelen çıkarken bağrımda
Acı isyanlarım yükselir çağrında
Sen gönlümde, gönül ağrımda
Sen üzülme yeter ki bir tanem

Dilsizdir yürek, aşkı bilmeze
Meyil vermeyin, kul sevmezse
Çaresizim, yârim candan sevmezse
Sen üzülme yeter ki bir tanem

Dokunmaya kıyamam, erir o narin tenin
Sen yürek lisanım, gönül yüzüm
Diyemedim sevdiğimi, sanadır sözüm
Sen üzülme yeter ki bir tanem

Ah gönlüm, o kutupta tek yıldızsın
Buz dağının ardında yalnızsın
Dönmez o artık, sevdan yürek sızın
Sen üzülme yeter ki bir tanem

2.06.2018 Hande Ortay (İstanbul) 23:00

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay