Bir evimiz olsun istedim
İçerisini kahkahalara saran çocuklarımız
Biraz yiyecek aşımız,en önemlisi huzurumuz
Her gün diğerinden daha umutlu olsun
Gözlerim gözlerinde sükuneti bulsun
Senin istediğin kadar istemedim belki
Zira senin huzurunu isteğim,everest dağının buzullarını sarkıttı
Sevdiceğim sen mutlu ol diye...
Dokunmayın duvarlar kaskatı kesilmiş yalnızlığa
Sebepsiz değil,dinginliğini kaybediverdi yürek
Zahir sen miydin kapıyı ansızın çalan
Suskunluğumu hoş gör,maziye set çekemeyişimden
Duymadım takılıp kaldım sessizliğiyle çaresizliğin
Yaşamak dokunamadığın bir yürek için
Sebebi olmasın artık bu susuşun
Bırak kalayım çığlığıyla kahır oluşun
Sahipsizliğin dibine vurmuşken..
Sahi nerede kalmıştım
Bir evimiz olsun demiştim
Bakma sen bana bitmez demelerim
Susmaz bu gönül aşk arsızı ya
Attığım adımlar gerisin geriye dönse de
Bu can bugün de yarın da senin bakışların da lal
Acım benim,isteklerim artık senin olsun
ilk isteğim
Sen üzülme
24:00 02.08 14
Kayıt Tarihi : 3.8.2014 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
