Sen üzülme Şiiri - Ferhat Uçarkuş

İtiraf ediyorum çaresiz ve pişmanim
Sen üzülme ay yüzlüm ben kendime düşmanim

Seni üzen gönüle bilirmisin ne ettim
Vurup kalbe pranga, sensizliğe hapsettim

O idama razıydı, ben verdim ömür boyu
Ders olsun bu densize sürünsün yedi soyu

Bende acımıyorum,burnu yerde sürünsün
Gönül razı mı sanki,sana düşman görünsün

Ya benim ya toprağın, bir gün olsun demedim
Çünkü ben sevdiğimi ölsün diye sevmedim

Öyle bir ahh çektim ki çığ düştü üzerime
Hangi araç yol bulur bitmeyen kederime

Çıkmatansa sabaha gark olsam bin bir aha
Duymasam seni böyle üzdügümü bir daha.